ZDJĘCIE ROKU – 2020 – Anna Gałka (Anarike Rijn)
Pandemia pokrzyżowała wiele planów, szczególnie w dziedzinie imprez publicznych związanych z kulturą i sztuką. Coroczny konkurs ZDJĘCIE ROKU powinien w roku 2020 być rozstrzygnięty w lutym, lecz niezależne od nas, a znane wszystkim okoliczności zmusiły nas do przeniesienia imprezy. Udało się nadrobić te zaległości w sierpniu.
W konkursie brało udział ponad 100 zdjęć kilkudziesięciu autorów – wyróżnionych w cyklicznych edycjach konkursu ZDJĘCIE MIESIĄCA. Jak w roku ubiegłbym, nagrody przyznała zarówno publiczność (internauci w głosowaniu na fb), jak i profesjonalne jury. Tym razem w skład jury weszli doświadczeni artyści fotograficy ze Związku Polskich Artystów Fotografików – Jacek Chmielewski oraz Marek Noniewicz.
Ogłoszenie wyników i wręczenie nagród miało miejsce 14 sierpnia w Małej Galerii Fotografii ZPAF w Toruniu. Pokazano wszystkie prace biorące udział w konkursie, było miejsce na wspomnienia ubiegłorocznych plenerów, uzasadnienie werdyktu jury i długie, ciekawe rozmowy o fotografii.
Nagrodę główną GRAND PRIX przyznaną przez Jury otrzymała Anna Gałka (znana też pod pseudonimem Anarike Rijn)
Wyróżnienia Jury: Iwona Ochotny, Joanna Stepaniuk, Piotr Wróblewski.
Nagroda Publiczności powędrowała zaś do Darka Kilana
Imprezę poprowadzili: Zbyszek Filipiak (Prezes Stowarzyszenia TSF, pomysłodawca konkursu) oraz Jacek Chmielewski. Kolejny raz prezentowano naszą dumę – album wydany na dziesięciolecie działalności (nagrodzono nim wylosowanych głosujących internautów). Gratulujemy wszystkim laureatom i dziękujemy publiczności za głosowanie i obecność na spotkaniu. Fotografie na imprezie oraz relację live online przygotował Maciej Wasilewski.
Zdjęcie miesiąca – maj 2021 – Agata Jankowska
132. Toruński Spacer Fotograficzny był szczególny – zresztą jak każdy z osobna. Miejmy nadzieję, że ostatni zdalny – w klimacie nieszczęsnej pandemii. Tematem była poezja – rzecz Toruńskim Spacerom bliska nie od dziś, biorąc pod uwagę wystawę, którą mieliśmy w Klubie Od Nowa w maju 2016 pt. Poezja codzienności. Tym razem zadanie było nieco trudniejsze – sfotografować obraz do zadanego tekstu. Nasi Twórcy sprawili się w tej mierze znakomicie…\
[ZDJĘCIE MIESIĄCA]
Zdjęcie miesiąca -Agata Jankowska/Maria Pawlikowska-Jasnorzewska
Najcięższa z miłości
Z gorzkich miłości najgorsza pod słońcem
Jest nie ta pierwsza, co się z wiosną budzi,
A którą obcy zawiedzie i złudzi,
Lecz ta, ginąca z trosk: dla starych ludzi
Miłość gorąca…
[WYRÓŻNIENIA]
Wyróżnienie – Anna Koprowska /Agnieszka Osiecka
Zielona lipka
Chciałabym nie wracać jeszcze z Piszu,
nim się czerwienią spłoni las,
zanim na straty nas odpiszą,
radabym zobaczyć dawnych nas.
Chciałabym też ujrzeć mgły na Praniu,
kiedy jak płótno czysty świt,
ładnego pana z ładną panią,
ładnego czasu ładny mit.
Zielona lipka, czerwony bór,
niebo srebrzyste w palcie z chmur.
Skąd ja to wiem, skąd ja to znam –
Chyba z dzieciństwa, z młodości bram.
Chciałabym w Karwicy stać pod pocztą
do nieobecnej wrzucić list,
potem do kota puścić oczko,
który na płocie przysiadł dziś.
Potem w jeziora toń zieloną
rzucić dyskretnie jedną z łez,
bo się pamięta, czyją żoną
Ta nasza młodość dzisiaj jest!
Wyróżnienie – Kasia Rubiszewska /Mona Bo NIe
„majowa dama”
jesteś poezjo ze mną wszędzie
na łące w lesie śnisz z ptakami
jesteś jaskółką i łabędziem
żurawim tańcem pod gwiazdami
śpiewasz z drzewami na błękicie
zawracasz kijem bieg strumienia
jak czarodziejską różdżką życie
budzisz i w feerię barw zamieniasz
a w lustrze wody jak w krysztale
mienisz się każdą cząstką życia- cyranka znaczy swój kurs ale
nie zmieni znaczeń w jej odbiciach
ile tajemnic skrywasz jeszcze
nikt tego nie wie – i tym razem
nieodgadnioną muzą jesteś
w wersach odgłosach i w obrazie
Wyróżnienie – Kasia Brzustewicz / Kasia Brzustewicz
lotni fruną wbrew i mimo
Snują się sennie w międzyczasie
Spowici brzasku organtyną
wplątują ufność w skrzydła ptasie
Wtulając duszę w melizmaty,czuwają zmierzchem objuczeni
Spalani lękiem nad-utraty
studzą namiętność w chłodzie ziemi
W czułe objęcia drzew oddają
pauz bezbolesnych rzadkie tchnienia
Smak ostracyzmu zabliźniają
w rozcałowanych słońcem cieniach
Nieuchwytnością naznaczeni
krańcową myśl pod krzyżem wznoszą
Murem dulszczyzny przytłoczeni
o dar niebytu cicho proszą
Ostrze łaskawie żal przecina
Nadwrażliwości świeczka gaśnie
Wędruje z rąk do rąk rycina po gruzach wspomnień duszy jasnej
Zarys Ulotnych
co wbrew, mimo,w ramie, bez ramy, w cieniu, z cieniem,trwali bezgłośnie, w szeptach ginąc
Świat konsternując bezistnieniem
Wyróżnienie – Joanna Stepaniuk / Edyta Bartosiewicz „Opowieść”
Dziś nad światem zmienił ktoś
Nieba błękit w chmur atrament
Jakby pragnął deszczem swą opowieść snuć
Pierwsza kropla na mą dłoń
Ludzie kryją się w zaułkach
Gubiąc gdzieś po drodze sens deszczowych słów
Przemoknięte serca miast I tylko ty i ja szczęśliwi tym dniem
Bo choć zapomniał o nas świat
Mokrzy od stóp do głów nie tracimy nadziei…
Wyróżnienie – Anna Jankowska /Adam Asnyk
Między nami nic nie było!
Żadnych zwierzeń, wyznań żadnych,
Nic nas z sobą nie łączyło
Prócz wiosennych marzeń zdradnych;
Prócz tych woni, barw i blasków,
Unoszących się w przestrzeni,
Prócz szumiących śpiewem lasków i tej świeżej łąk zieleni;
Prócz tych kaskad i potoków,Zraszających każdy parów,Prócz girlandy tęcz, obłoków,
Prócz natury słodkich czarów;
Prócz tych wspólnych, jasnych zdrojów,
Z których serce zachwyt piło,Prócz pierwiosnków i powojów
Między nami nic nie było!
Wyróżnienie -Dariusz Chwiałkowski / Adam Sikorski „Jest taki samotny dom”
Uderzył deszcz, wybuchła noc, przy drodze pusty dwór
W katedrach drzew, w przyłbicach gór, wagnerowski ton
Za witraża dziwnym szkłem, pustych komnat chłód
W szary pył rozbity czas, martwy, pusty dwór
Dorzucam drew, bo ogień zgasł, ciągle burza trwa
Nagle feria barw i mnóstwo świec, ktoś na skrzypcach gra
Gotyckie odrzwia chylą się i skrzypiąc suną w bok
I biała pani płynie z nich w brylantowej mgle
Zawirował z nami dwór, rudych włosów płomień
Nad górami lecę, lecę z nią, różę trzyma w dłoni
A po nocy przychodzi dzień, a po burzy spokój
Nagle ptaki budzą mnie, tłukąc się do okien
Wyróżnienie – Anna Rusiłko / Krystyna Krahelska, (1940 r.)
„Wiosna zawiedzionych”
Tak czekaliśmy ciebie w tym roku, zimna wiosno, sucha, wietrzna wiosno!
A gorzkie ziele tylko wrześniowe mogiły zarosło
I skowrończa piosenka nie dźwięczała jak sama radość,
Nawet drzewa nie kwitną — wymarzły po rozłogach,
po miedzach,po sadach.Nawet ziemia zakrzepła w sobie.
Umierają rośliny na spiece.I czymże się ma sycić, czym poić,
puste źródło — smutne serce człowiecze?
Wyróżnienie -Marek Mrozowicz / Bolesław Leśmian (1938 r.)
Śmierć wtórna
Dwojgu zmarłym w cmentarza zakątku
Dawna miłość śni się od początku -I westchnęli i po małej chwili
Wspomnieniami ust się połączyli.Usta, usta! Próchno w was migota!
Któż odgadnie, że to jest – pieszczota?
Któż pomyśli, że to jest kochanie -Pocałunków trudne wspominanie?
…Słodka jeszcze jest taka żałoba:Cień – cieniowi, mgła-mgle się podoba.
Ale szczęście nie potrwało długo:Niespodzianie zmarli śmiercią drugą….
Boże, Boże! Gdzie twoje lazury?Straszno zmarłym umierać raz wtóry!
Straszno nie być pod żadnym namiotem…Cicho-ciszej…Nie mówimy nic o tem…
[ Tekst i wybór zdjęć: Zbyszek Filipiak ]
Zdjęcie miesiąca – luty 2021 – Darek Kilan, Ewelina Fiedorowicz, Katarzyna Kluczwajd
129. TSF opisuje i zdjęcia honoruje organizatorka pleneru, Joanna Stepaniuk.
Tematem lutowego spaceru fotograficznego był „Monochrom z akcentem barwnym lub bez”. Czekałam z niecierpliwością na Wasze albumy. Najbardziej na zdjęcia w kolorze, na monochrom znaleziony w realu, nie przygotowany w postprodukcji. Chętnych do zmierzenia się z tematem było znowu wielu i to cieszy bardzo 🙂 44 albumy!!! Było w czym wybierać 🙂 Fotografie różnorodne, jak zwykle z resztą, sporo zdjęć b&w, ale też te, na które czekałam – w kolorze! Wybór zdjęcia miesiąca to niełatwe zadanie 🙂
[ Zdjęcia miesiąca ]
1 miejsce – Darek Kilan – dzikie zwierzęta i ludzie obok siebie, żeby tak mogło być nie tylko o świcie… no i jest monochrom 🙂
2 miejsce – Ewelina Fiedorowicz – zdjęcie z przekazem, siedzi w głowie (a jaki monochrom!)
3 miejsce – Katarzyna Kluczwajd – beton bez minimum piękna, ale natura wciska w jedno z okien swój akcent barwny, pozytywny…
[ Wyróżnienia ]
Darek Kilan – świetny moment 🙂 Ujęcie rozweselające 🙂
Wojciech Balczewski – zdjęcie kosmiczne, piękna flara, lubię do niego zaglądać 🙂
Witold Bargiel – świetnie wypatrzone 🙂 Przenikanie różnych światów, a panowie tacy wyluzowani, zrelaksowani 🙂 „Koń… Krowa, kura, kaczka… Kura, kaczka, drób… (…) O! Jest! Widzę! Droga… Chyba na Ostrołękę…” Tak mi się skojarzyło z „Rejsem” M. Piwowskiego 🙂
Agata Jankowska – podoba mi się klimat tego zdjęcia i jego „chropowatość”
Anna Rusiłko – cisza, spokój, brak ludzi, którzy usiedliby na tych ławkach, ale… może to i dobrze… te ławki same dla siebie są dobrym towarzystwem.
Krzysztof Marciniak – piękne światło, droga, która zachęca do podróży…
Zuch Karola – świetne światło i piękny, wyciszający kadr.
Małgorzata Klarowska – brawo za pomysł, no i trochę prywaty 🙂 Moje miejsce 🙂
„Toruńskie Spacery Fotograficzne 2010-2020”. Nasz album na dziesięciolecie działalności
Nasza konsekwencja, upór i praca zostały docenione. Album jubileuszowy ukazał się drukiem i w czwartek, 4 marca 2021 r. dojdzie do jego oficjalnej premiery – poprzez transmisję na fb Książnicy Kopernikańskiej. Spotkanie z redaktorami albumu i jednocześnie członkami zarządu Stowarzyszenia Toruńskie Spacery Fotograficzne (Paulina Komorowska, Daria Troczyńska, Zbyszek Filipiak) poprowadzi Katarzyna Kluczwajd, która do w/w albumu napisała okolicznościowy artykuł poświęcony fenomenowi TSF.
Podczas premiery ogłoszone zostaną konkursy, dzięki którym będzie można wygrać egzemplarze książki, której druk umożliwiło wsparcie Urzędu Marszałkowskiego Województwa Kujawsko-Pomorskiego.
To 152 strony, ponad 230 fotografii 79 autorów – obrazy zebrane podczas plenerów realizowanych w całym regionie Pomorza i Kujaw – poza Toruniem zobaczymy m.in. Bydgoszcz, Włocławek, Grudziądz, Mogilno, Kruszwicę, Brodnicę, Nieszawę, Okonin, Turzno, Chełmno, Chełmżę, Ciechocin, Aleksandrów Kujawski, czy Szafarnię. Piękno przyrody i krajobrazu, architektura budynków – zabytkowa i nowoczesna, ujęcia codziennego życia mieszkańców oraz osobiste poszukiwania plastyczne uczestników naszych comiesięcznych plenerów.
Jest, co oglądać!
Dołącz do wydarzenia na fb: LINK 1
Weź udział w konkursach i wygraj album: LINK 2
Grzegorz Giedrys (Gazeta Wyborcza) o jubileuszu i albumie TSF: LINK 3
Autor tekstu: Zbyszek Filipiak
Zdjęcie miesiąca – styczeń 2021 – Joanna Stepaniuk
128. Toruński Spacer Fotograficzny „MRÓZ”
Podczas 128. Toruńskiego Spaceru Fotograficznego, którego tematem był – Mróz (to była moją propozycją), zostałem poproszony o ocenienie nadesłanych prac. Poniżej kilka zdań dotyczących wyboru najlepszych zdjęć.
Znaleźć najlepsze zdjęcie spośród wszystkich nadesłanych nie było łatwo. Do ocenienia było pięćdziesiąt dwa albumy a w każdym z nich, średnio po kilkanaście zdjęć (albumy 128. Toruńskich Spacerów Fotograficznych). Jednakże niewątpliwie istotnym w procesie selekcji zdjęć, był fakt, iż był to wybór całkowicie subiektywny. Nie zbierało się tu żadne konsylium czy jury lecz wyboru mogłem dokonać wyłącznie ja, czyli tak jak lubię.
Nie zaskoczył mnie poziom zdjęć, większość była wykonana poprawie technicznie a i spora ich część miała to coś – to spojrzenie okiem obiektywu. Nie zawiódł Piotr Wróblewski, Marek Mrozowicz, Krzysztof Marciniak, Joanna Stepaniuk, Dariusz Chwiałkowski czy Darek Kilan.
Zabrakło jednak zabawy tematem. Można było na przykład zamrozić dowolną rzecz: różę, klocki lego i spróbować zrobić album bez wychodzenia z domu. Zabrakło także reportażu z człowiekiem w roli głównej np. zmagającym się z mrozem. Nie odnalazłem także zdjęć z powietrza – drona. Jednakże nie zabrakło tych zdjęć, na których ujęte zostało piękno, artyzm czy po prostu odnaleźć można było duszę.
W zasadzie tylko to jedno zdjęcie wracało do mnie najczęściej. Było to zdjęcie Joanny Stepaniuk:
Joanna namalowała nam okiem obiektywu piękny obraz który mógłby zawisnąć w moim salonie lub w niejednej galerii sztuki współczesnej. To zdjęcie od początku było moim faworytem. To zdjęcie jest tym jedynym, tym zwycięskim zdjęciem.
Nie sposób również nie pochwalić zdjęcia Piotra Wróblewskiego…
…w którym wszystko ułożyło się w piękny … nowy wiersz … o samotności? Odpowiedni kadr, kolory (a raczej ich brak) i ten Piotra wewnętrzny filtr przez który patrzy na Świat. To bez wątpienie jedno z lepszych zdjęć podczas tego mroźnego wyzwania.
Nie zawiódł również Darek Kilan, Dariusz Chwiałkowski, Krzysztof Marciniak czy Marek Mrozowicz.
Wszystkim autorom zdjęć gratuluję, a było Was całkiem sporo.
Zdjęcia nadesłali: Alexandra Nadolska, Anarike Rijn, Andrzej Jarzyna, Agata Jankowska, Anna Jankowska, Anna Koprowska, Anna Rusiłko, Anna Stanek, Barbara Karlewska, Bartosz Bk, Bartosz Walczak, Comarek Greg Jan, Darek Kilan, Dariusz Chwiałkowski, Ewa Grzeszczuk, Jadwiga Mikołajczyk, Jarek Fisz, Joanna Johansson, Joanna Malinowska, Joanna Nacfalska, Joanna Stepaniuk, Justyna Rochon, Karol Gierad, Kasia Rubiszewska, Katarzyna Kluczwajd, Krzysztof Marciniak, Maciej Mierzejewski, Maciej Nowak, Maciej Wasilewski, Magdalena Białecka, Magdalena Noga, Małgorzata Dalecka, Małgorzata Klarowska, Małgorzata Marciniak-Banach, Marcin Jadziński, Marcin Kwiatkowski, Mar Jola, Marek Mrozowicz, Mieczysław Matysiak, Monika Ciaiolo, Monika Myrta, Ola Biały, Paulina Zo JAkubanis, Piotr Wróblewski, Renata Czerwińska, Suu Jkaa, Tomasz Jaworski, Witold Bargiel, Zdzisława Marszałkowska, Zuch Karola.
Tekst i wybór zdjęć: Grzegorz Chudzik
Zdjęcie miesiąca – grudzień 2020 – Piotr Wróblewski
Ostatni plener 2020 roku poświęcony został konkretnemu człowiekowi i pamięci po Nim. Jednocześnie poświęciliśmy go na swój sposób również sobie wzajemnie, pogrążeni w smutku, osamotnieni po odejściu Kogoś tak ważnego.
Paweł „Biały Gołąb” Długokencki to najlepszy przykład na to, jakich ludzi przyciągają Toruńskie Spacery Fotograficzne. Stuprocentowy wrażliwiec, utalentowany poszukiwacz piękna i prawdy, pełen dobrych intencji, skromności, serdeczności, przyjaźni. Przy tym człowiek o wysokim intelekcie, zaangażowany w życie kulturalne, a w codziennym obyciu – klasyczny gentleman, jakich dzisiaj spotyka się bardzo rzadko.
Co powiedzieć, gdy takiego człowieka ma zabraknąć już na zawsze? Nie sposób ubrać to w słowa. Sposobem na wyrażenie uczuć może stać się wówczas fotografia. Wielu Autorów poświęciło 127.TSF pamięci Pawła, twórczo odczytując zaproponowany przez Krzysztofa Skowrońskiego temat: „Światło w mroku”. Oto subiektywny wybór najpiękniejszych i najbardziej emocjonalnych prac.
…
[ ZDJĘCIE MIESIĄCA ]
Piotr Wróblewski. Swobodny układ barwnych plam wydaje się wylewać z ram kadru. Poruszony ocean, niebo, a może dusza przekraczająca wymiary?
…
[ WYRÓŻNIENIA ]
Anarike Rijn. Część Autorów próbowała swych sił w fotografii kreacyjnej, bardziej lub mniej nawiązując do osoby i wizerunku Pawła, nazywanego przez nas w TSF Białym Gołębiem. Najbardziej w pamięć zapada wizja Ani.
…
Magdalena Białecka skomentowała swoją fotografię: „Czasem trudno to światło zauważyć, ale ono jest”.
…
Katarzyna Rubiszewska znana jest ze swoich efektownych ujęć krajobrazów, zwłaszcza obszarów leśnych. Tym razem „przeszła samą siebie”. Ma się wrażenie, że obraz żyje, nad powierzchnią wody porusza się mgła, dzieje się wielki teatr przyrody. Zwłaszcza, kiedy patrzymy na fotografię dłużej, skupieni, w ciszy.
…
Obszar zadrzewiony odwiedziła też Małgorzata Kos. Znów zagrało światło, mgła, otworzył się tunel tajemnicy.
…
Zdjęcie Karola Gierada jest zaproszeniem do spaceru. Wstępując w zaciszną przestrzeń parku, przy odblasku latarni, spotkał na drodze pierwszy grudniowy śnieg. Bez wątpienia szedł w towarzystwie duszy naszego łagodnego, wiernego Przyjaciela Pawła.
…
„Paweł, to dla Ciebie. Uczyłeś mnie patrzeć. Oceń, czy byłam dobrą uczennicą” – Ola Biały.
…
Piotra Kromkiewicza wiązała z Pawłem więź szczególna.
…
W niebo spojrzała również Mariola Szreiber. Co odnalazła? Granicę wymiarów? Podróż, która wcale się nie zakończyła?
…
Biały Gołąb żył kulturą i sztuką, szczególnie żywo dyskutując o muzyce. Wysmakowane zdjęcie kontrabasisty (w gamie odcieni od pełnych niemal czerni i bieli, poprzez szarości) autorstwa Mieczysława Matyasika sprawiłoby mu szczególną radość.
…
Wielu Autorów odbyło 127.TSF na przedświątecznym Starym Mieście, na które spadło w końcu nieco płatków śniegu, co przydało ujęciom dodatkowego efektu. Skorzystała z niego również Anna Rusiłko, prezentując nam wymowną wypowiedź z dziedziny „street-foto”.
…
Joanna Stepaniuk uczestniczyła w szeregu prywatnych plenerów z Pawłem. Tak wspominała późniejszy plener bez Niego (czy jednak na pewno bez Niego?): „Kilka dni temu miałam pierwsze podejście do tego albumu, ale było paskudnie zimno i nie było warunków na zrobienie tego, co chciałam… Łaziłam ponad 2 godziny, zmarzłam i nic nie miałam i… wyczerpał mi się akumulator (nie pamiętam kiedy mi się to zdarzyło), zmieniłam na zapasowy i… wyczerpał się po kilku zdjęciach (to mi się nie zdarzyło na 1000% NIGDY!!!), to mówię sobie… „Dobra, Paweł, idę do domu… dziś nic z tego nie będzie…”.
Pierwsza fotografia najbardziej podobała się widzom galerii grupy TSF w internecie…
…druga zaś znacząco uwieńczyła bogaty w emocje album Aśki.
…
Do „godła” Pawła nawiązała też m.in. Małgorzata Marciniak-Banach.
…
Joanna Malinowska pokazała obraz po części trudny, czy nawet bolesny w odbiorze. A jednocześnie przepełniony swoistą medytacją.
…
Paulina Jakubanis pożegnała zaś Pawła jeszcze inaczej. Zapewniając jednocześnie poruszającą, ale i kojącą kodę do tego szczególnego albumu.
…
Dziękuję wszystkim uczestnikom 127.TSF – za ich oddanie niełatwemu tematowi, bardzo osobiste emocje oraz pomysłowość. Jak już wcześniej zauważyłem przy fotografiach Karola i Asi Stepaniuk, nie były to zupełnie indywidualne, czy samotne spacery. Paweł był, jest i będzie z nami.
Zbyszek Filipiak
…
A w post-scriptum portret Pawła autorstwa Darka Chwiałkowskiego.
Zdjęcie miesiąca – październik 2020 – Panie z TSF
125. spacer TSF, z 3 X 2020 opisuje organizatorka i przewodniczka pleneru, Katarzyna Kluczwajd. TSF listopadowy w Turznie zmuszeni byliśmy zmienić na formę indywidualnych wypraw poszczególnych autorów. Szczegóły:
SECESYJNE KONKRETY I DETALE
To był spacer z duszą, nieważne że „z dystansem”, skoro w pandemicznym czasie… Bo lubimy naszą pasję, miasto i siebie, bo słońce nas kocha (pogoda była jak na zamówienie), bo inspirujemy się nawzajem. Niebawem okazało się, że mieliśmy szczęście, bo listopadowy spacer koronawirus skutecznie już uniemożliwił. I teraz, przy wyborze fot miesiąca, też nie mogę uwolnić się od bieżących wydarzeń – mocnych, niosących wielką społeczną energię. To dlatego tym razem Zdjęcie Miesiąca należy do PAŃ – wyłącznie (w końcu to moja subiektywna decyzja). Panowie, mam nadzieję, zrozumieją. To dlatego secesyjne konkrety i detale, które wybrałam, mają swoje odniesienie do konkretów dnia dzisiejszego.
Dzięki p. Łukaszowi Soleckiemu mogliśmy wejść do secesyjnej perełki przy Wielkich Garbarach 17, wstąpiliśmy też do innych kamienic, byliśmy pierwszymi gośćmi u Państwa na Mickiewicza 1 – podczas kapitalnego remontu Ich nowego mieszkania. Fotografowaliśmy secesję odchodząca i tę zadbaną, bardziej w detalach niż konkretach, detalach zawsze smakowitych i na co dzień często niedostrzeganych. Razem widzimy więcej. Jak zwykle o ciekawych miejscach, motywach, historiach opowiadałam co nieco za wiele, ale żeby dostrzec – trzeba wiedzieć. Tradycyjnie pojawiły się nowe pytania i zagwozdki – nie nadążam!
ZDJĘCIA MIESIĄCA
1/ Magdalena Białecka – czułość w dostrzeganiu kwitnienia wobec przemijania
2/ Anarike Rijn – magia dawności w nadgryzionej zębem czasu codzienności, tak wiele zależy od sposobu patrzenia
3/ Ola Biały – stare i nowe nierozłączne i zawsze obok nas, czasem widziane przez pryzmat wąskich horyzontów
4/ Joanna Stepaniuk, także Renata Czerwińska (ex aequo) – secesyjny wąż – znak transformacji, choć ginący w nadmiarze detali
5/ Barbara Karlewska – w kontekście tejże transformacji symboliczny wybór: biały/-e czy czarny/-e?, a rzeczywistość dookoła, hmmm, ciut zapaskudzona
WYRÓŻNIENIE
Paulina Jakubanis – portret Kota Secesjusza
Tekst i wybór zdjęć: Katarzyna Kluczwajd
Zdjęcie miesiąca – wrzesień 2020 – Witold Bargiel
Pora na podsumowanie wrześniowego, 124. Toruńskiego Spaceru Fotograficznego, na który wybraliśmy się do kujawsko-pomorskiej Wenecji i Biskupina, pokonując część trasy słynną kolejka wąskotorową. Relację do niniejszego artykułu zapewnił organizator, Piotr Wróblewski, który jednocześnie wyróżnił szereg autorów. A w październiku zapraszamy na 125.Toruński Spacer Fotograficzny. Będziemy tym razem poszukiwać secesji w architekturze toruńskiego starego miasta oraz Bydgoskiego Przedmieścia. Nasze zdjęcia zostaną pokazane na kolejnej konferencji z cyklu „Zabytki młodszego pokolenia” oraz będą opublikowane w towarzyszącej konferencji książce z artykułami naukowymi. Plener organizuje i prowadzi, rzecz jasna, Katarzyna Kluczwajd. Termin: 3 października (sobota), zbiórka na toruńskim starym mieście o godz. 11.00 przy ul. Prostej 10.
Głos ma Piotr Wróblewski:
Drodzy Przyjaciele, przede wszystkim dziękuję Wam za przybycie do Wenecji i dobre humory pod dachem kolejowego wagonu i niebem słonecznej aury.
Wszyscy, w naszym gronie TSF robicie naprawdę dobre zdjęcia. Jakakolwiek próba oceniania i przyznawania zdjęciom statusu najlepszych jest wyłącznie subiektywna i podyktowana aktualnym przeżywaniem przeze mnie, przedstawianych przez Was scen.
Kochajmy w sobie pasję fotografowania i rozwijajmy ją, ucząc się od siebie i rozmawiając. Bowiem najlepszą szkołą są nasze wspólne doświadczenia.
Proponuję, abyśmy w przyszłości również wybierali najlepszy album zdjęciowy z każdego pleneru. Aby drugie rozdanie Oskarów było bogatsze o tę kategorię. Można by było raz do roku wybierać również najlepszy spacer.
Tymczasem, na dziś ogłaszam:
Zdjęcie miesiąca – Witold Bargiel – które nazwałbym – Próbą Schwytania Niezłomności
Najlepszy album – Kasia Brzustewicz za zdjęcia, pasję i poetyckość
wyróżnienia :
– Ola Biały – za możliwość cofnięcia się w czasie i przejrzystego spojrzenia ( jakby oczami przodków ) na dawny, czysty świat. Bardzo subtelne zdjęcie jak dusza jego wykonawczyni
– Kasia Brzustewicz – za malownicze ujęcie narodzin Janki
– Joanna Malinowska – za zwielokrotnienie weneckiego świata
– Darek Chwiałkowski – który chłopców od laptopów i telefonów wysłał do chałup
– Joanna Stepaniuk – za doskonały witraż, złożony z barw i innych, fajnych elementów kadru
– Wojciech Balczewski – za Zagubionego Między Dachami
– Anna Koprowska – za ujęcia jak kadry filmowe ( i obsadzenie w rolach głównych) Witka Bargiela i Piotra W.
Wasz oddany Piotr W.
