Zdjęcie miesiąca – lipiec 2021 – Anna Koprowska
134. TSF znów był wyjazdowy – odwiedziliśmy Jabłonowo Pomorskie. Plener opisał i nagrody miesiąca przyznał pomysłodawca i organizator – Marcin Jadziński. Dostaliśmy przy tym obietnicę wystawy.
Na lipcowy spacer udaliśmy się do Jabłonowa Pomorskiego, niewielkiego miasteczka które pełni funkcję jednego z ważniejszych węzłów kolejowych naszego województwa. Z tej racji spacer rozpoczęliśmy na dworcu PKP z którego wędrując malowniczymi uliczkami dotarliśmy do Pałacu Narzymskich, w którym swoją posługę pełnią siostry ze Zgromadzenie Sióstr Pasterek od Opatrzności Bożej.
Po burzliwej naradzie z moimi własnymi myślami postanowiłem jednoosobowo przyznać następujące miejsca i wyróżnienia.
Zdjęcie miesiąca:
- Anna Koprowska, za „schody do nieba”, za symetrię, za nutkę tajemniczości która płynie z tego zdjęcia.
Wyróżnienia (kolejność przypadkowa):
- Agata Jankowska
- Ania Szymańska
- Anarike Rijn (Anna Gałka)
- Kasia MB (Katarzyna Brzustewicz)
- Andrzej Jarzyna
- Darek Kilan
- Dariusz Chwiałkowski
- Maciej Nowak
- Robert Sobieraj
- Tomasz Dziak
- Wojciech Balczewski
W tym miejscu dziękuję dyrekcji i pracownikom Centrum Kultury i Sportu w Jabłonowie Pomorskim za zaproszenie i fantastyczną gościnę.
Dziękuję siostrom ze Zgromadzenie Sióstr Pasterek od Opatrzności Bożej przedstawienie historii i możliwość zwiedzenia Pałacu Narzymskich.
Dziękuję ks. proboszczowi Sławomirowi Sobierajskiemu z Parafii pw. św. Wojciecha w Jabłonowie-Zamku za możliwość zwiedzenia kościoła.
Dziękuję także Wam drodzy spacerowicze za tak liczny udział. Frekwencja zaskoczyła nie tylko mnie 🙂
Teraz czekamy na wystawę zdjęć ze spaceru, którą Centrum Kultury i Sportu w Jabłonowie planuje zorganizować jeszcze w tym roku. Trzymajcie kciuki 🙂
Tekst napisał i zdjęcia wybrał: Marcin Jadziński
Zdjęcie miesiąca – czerwiec 2021 – Anna Rusiłko
133 TSF w Gniewkowie – pierwszy od dawna zrealizowany w grupie – opisuje organizator, Piotr Wróblewski.
Drodzy, nieustraszeni przyjaciele spacerów, fotografii i wspólnej biesiady
Pierwsze, tegoroczne spotkanie twarzą w twarz, w oparach gniewkowskiego upału, pod tytułem 133 TSF w GNIEWKOWIE znajduje swój finał.
Zdjęcia Was wszystkich to niepospolite kadry, dokumentacja miasteczka, nasze postaci w zabawnych pozach, krotochwile i wizje.
Trudno wybrać to co najlepsze, najoryginalniejsze, ponieważ każdy z nas, swoim subiektywnym okiem, wyłowi to co mu przypadnie do gustu. W myśl sentencji – de gustibus non est disputandum, przedstawiam swój wybór:
[ Zdjęcie miesiąca ]
Anna Rusiłko – Maki ( Świetna interpretacja makowego pola w szarych tonacjach egzystencji. Równocześnie, muzyczne skojarzenie z okładką płyty zespołu Dead Can Dance – Anastasis ).
[ Wyróżnienia otrzymują ]
- 1. Ola Biały – Żyrandol – lśniący głębokim mosiądzem, rozświetlony delikatnym światłem, niczym statek kosmiczny ( jakby z Odysei Kosmicznej 2001 Stanleya Kubrica, chcący rozkołysać się tańcem, w rytmie Straussowskiego walca.
- 2. Agata Jankowska – Za niebieskie światło, płynące z witraża z wizerunkiem Jezusa
- 3. Grzegorz Chudzik – Za tajemnicze misterium świateł i cieni z pochylonym krzyżem
1.4. Wojciech Balczewski – Za świetlistego zwycięzcę na dumnym rumaku
1.5. Darek Kilan – Za umierający pruski mur otoczony miłością drzew
1.6. Anna Rusiłko – Za Żyrandol Swiatła, także w rytmie walca z filmu S. Kubrica
( kosmiczną klamrą spinając, kończę wyróżnienia)
Dziękuję
Wasz Piotr
Zdjęcie miesiąca – kwiecień 2021 – Katarzyna Brzustewicz
Kwiecień 2021 poświęciliśmy nieczęstym w Toruniu przypadkom socrealizmu w architekturze. Plener zorganizowała, zatem i opisała, a także zdjęcia nagrodziła Katarzyna Kluczwajd. Natomiast w sobotę 8 maja, w godzinach 10-15 kolejna konferencja z cyklu Zabytki młodszego pokolenia. Tradycyjnie w finale pokaz zdjęć naszego autorstwa, wśród których z pewnością nie zabraknie „zdjęć miesiąca”. Część fotografii trafi później do publikacji z referatami. Cała konferencja otwarta dla wszystkich uczestników online. Szczegóły: https://www.facebook.com/events/263682665402995/
131. spacer TSF: SOC-MOC, czyli socrealizm w Toruniu, IV 2021
Trochę obawiałam się, że nasz kolejny spacer około-młodszo-pokoleniowy, towarzyszący 12. edycji Zabytków toruńskich młodszego pokolenia poświęconej sztuce socrealizmu, będzie: truuuudny, mało atrakcyjny co do miejsc, obiektów, klimatów, niezachęcający do wyjścia z domu – na dodatek na spacer wciąż jeszcze w trybie „razem-ale-osobno”. Że sztuka socjalistyczna w treści i narodowa w formie wzbudzi w Spacerowiczach zapał mniej gorący i entuzjazm bardziej umiarkowany niż zwykle. Że poszukiwanie, gdzie SOC-MOC przetrwała (a nie ma jej w Toruniu za wiele), tj. konieczność wędrowania w różnych dzielnicach, dodatkowo utrudni zadanie.
Obawiałam się niepotrzebnie – w spacerze wzięło udział całkiem spore grono osób, powstały piękne albumy, niezwykłe kadry, MOCarne ujęcia. Odkryliśmy toruński socrealizm na nowo. Tak, odkryliśmy – to ważne stwierdzenie, bo sądzę, że dla wielu Spacerowiczów odwiedzane miejsca jawiły się w całkiem nowym świetle – także świetle historycznym. Odkryliśmy architekturę, która z założenia miała być monumentalna jak nowy ustrój i potęga państwa, odnajdowaliśmy SOC-MOC.
Po obejrzeniu 1387492 razy wszystkich albumów znów zaczęłam obawiać się, tym razem tego że nie będę umiała zdecydować o Zdjęciu Miesiąca. Niewiele obiektów, niewiele miejsc na trasie, a powstały fotografie różnorodne, inspirujące, symboliczne. Różne, jak sami Spacerowicze.
Po obejrzeniu 1387492+1 razy J wszystkich albumów stwierdziłam, że 131. spacer TSF pt. SOC-MOC, czyli toruński socrealizm bezapelacyjnie należał do Katarzyny Brzustewicz – Jej album jest niesamowity: jako opowieść, z kadrami SOC-MOCy z historią, kadrami z multiplikacją, z symbolicznymi ujęciami. Album skłania do zadumy nie tylko nad SOC-MOCą, ale nad Mocą w ogóle. Brawo! Gdybyśmy mieli kategorię Album Miesiąca, drugie miejsce przyznałabym Darkowi Chwiałkowskiemu, trzecie – Ewelinie Fiedorowicz.
Skoro jednak Zdjęcie Miesiąca, to proponuję – tylko trochę naginając tę kategorię do wspomnianej albumowej – następujący zestaw (samowolnie tworząc tryptyk i dyptyk):
- I miejsce – tryptyk Katarzyny Brzustewicz: SOC-MOC z historią oraz codziennością zmultiplikowaną
- II miejsce – dyptyk Darka Chwiałkowskiego: SOC-MOC w okowach dzisiejszości (co nieco z humorem)
- III miejsce – Katarzyna Brzustewicz i Anna Koprowska: impresja – życie toczy się dalej, ze swoją Mocą
- Wyróżnienie – Joanna Malinowska i Anarike Rijn: za czułość spojrzenia
Anarike Rijn
- Wyróżnienie – Aleksandra Biały i Piotr Wróblewski: za kolor i abstrakcję
Dziękuję, że zechcieliście odnajdować toruńską SOC-MOC. Więcej o historycznych kontekstach podczas 12. konferencji Zabytki toruńskie młodszego pokolenia (online https://www.facebook.com/events/263682665402995?active_tab=about ). A potem książka z SOC-MOCnymi fotami 🙂
131.TSF opisała i zdjęcia wybrała Katarzyna Kluczwajd
Zdjęcie miesiąca – luty 2021 – Darek Kilan, Ewelina Fiedorowicz, Katarzyna Kluczwajd
129. TSF opisuje i zdjęcia honoruje organizatorka pleneru, Joanna Stepaniuk.
Tematem lutowego spaceru fotograficznego był „Monochrom z akcentem barwnym lub bez”. Czekałam z niecierpliwością na Wasze albumy. Najbardziej na zdjęcia w kolorze, na monochrom znaleziony w realu, nie przygotowany w postprodukcji. Chętnych do zmierzenia się z tematem było znowu wielu i to cieszy bardzo 🙂 44 albumy!!! Było w czym wybierać 🙂 Fotografie różnorodne, jak zwykle z resztą, sporo zdjęć b&w, ale też te, na które czekałam – w kolorze! Wybór zdjęcia miesiąca to niełatwe zadanie 🙂
[ Zdjęcia miesiąca ]
1 miejsce – Darek Kilan – dzikie zwierzęta i ludzie obok siebie, żeby tak mogło być nie tylko o świcie… no i jest monochrom 🙂
2 miejsce – Ewelina Fiedorowicz – zdjęcie z przekazem, siedzi w głowie (a jaki monochrom!)
3 miejsce – Katarzyna Kluczwajd – beton bez minimum piękna, ale natura wciska w jedno z okien swój akcent barwny, pozytywny…
[ Wyróżnienia ]
Darek Kilan – świetny moment 🙂 Ujęcie rozweselające 🙂
Wojciech Balczewski – zdjęcie kosmiczne, piękna flara, lubię do niego zaglądać 🙂
Witold Bargiel – świetnie wypatrzone 🙂 Przenikanie różnych światów, a panowie tacy wyluzowani, zrelaksowani 🙂 „Koń… Krowa, kura, kaczka… Kura, kaczka, drób… (…) O! Jest! Widzę! Droga… Chyba na Ostrołękę…” Tak mi się skojarzyło z „Rejsem” M. Piwowskiego 🙂
Agata Jankowska – podoba mi się klimat tego zdjęcia i jego „chropowatość”
Anna Rusiłko – cisza, spokój, brak ludzi, którzy usiedliby na tych ławkach, ale… może to i dobrze… te ławki same dla siebie są dobrym towarzystwem.
Krzysztof Marciniak – piękne światło, droga, która zachęca do podróży…
Zuch Karola – świetne światło i piękny, wyciszający kadr.
Małgorzata Klarowska – brawo za pomysł, no i trochę prywaty 🙂 Moje miejsce 🙂
Zdjęcie miesiąca – listopad 2020 – Dariusz Chwiałkowski, Łucja Stedart, Magdalena Białecka
Na 126. Toruński Spacer Fotograficzny wybraliśmy się do Turzna. Tym razem był to spacer indywidualny ze względu na trudne, pandemiczne czasy, w jakich przyszło nam żyć. Głównym obiektem fotograficznej przechadzki była Aleja Dębowo-Lipowa na Smaruju oraz Zespół Dworca Kolejowego, niemniej , jak to zazwyczaj bywa, nogi poniosły spacerowiczów nieco dalej, poza wskazane obszary. Tyle pięknych zdjęć powstało i tak różnorodnych: nastrojowych, surrealistycznych, o charakterze dokumentalnym, szerokich i wąskich kadrów, zdjęć detalu, obrazów ukazujących piękno przyrody i piękno natury rzeczy oraz połączenia obydwóch. Trudno byłoby podsumować to wydarzenie tylko jednym obrazem.
Zdjęcia wybierałam wspólnie z Kasia Pawłowską – turznianką , opiekunką i propagatorką Alei, dobrym duchem Turzna – działaczką społeczną o wielkim sercu i zapale. Zdjęcia miesiąca w większości wybierałyśmy wspólnie, jednocześnie jednak każda z nas pozwoliła sobie na osobisty wybór zdjęć, które wskazujemy jako wyróżnione.
Na mnie największe wrażenie zrobiły obrazy, które zachwyciły mnie od pierwszego wejrzenia, które porwały mnie tym, co przedstawiały i jednocześnie zaprosiły do wyjścia poza to, co widoczne dla oczu – w sferę marzeń, rojeń, historii, które przywoływały lub tworzyły, które zdawały się głosem naszych czasów, tych czasów.
A na Kasi? Oto Jej głos:
Osobiście jestem mega oczarowana i wzruszona tym, jakie zakamarki samej Alei Dębowo-Lipowej, Zespołu Dworca Kolejowego w Turznie oraz różnych miejsc w naszym Turznie „zauważyli swoim okiem i obiektywem” artyści fotografii, którzy zaszczycili swoją obecnością moją miejscowość, którą kocham i się z nią identyfikuję.
ZDJĘCIA MIESIĄCA:
1.
fot. Dariusz Chwiałkowski
komentarz Moniki: Surrealistyczne, filmowe i jak określiła Kasia „thrillerowe” ujęcie dworca. Wyłączmy logiczne myślenie i stajemy oko w oko z wizją autora, dając się ponieść emocjom.
2.
fot. Łucja Stedart
komentarz Kasi: Tradycyjne ujęcie, ale niezwykle przemyślane lub świetnie uchwycone sercem . Obraz zza klonowych liści, zza torów – taki z oddali, który wielu osobom się podobał. Pokazuje cały zespół dworcowych budynków, co zwykle z bliska jest trudne do uchwycenia. Podoba mi się zarówno kompozycja, jak i kolorystyka tego zdjęcia w brązowo-żółtej, typowo jesiennej tonacji.
3.
fot. Magdalena Białecka
komentarz Moniki: Zazwyczaj w szerokich kadrach mam upodobanie, a jeśli detal to z czynnikiem ludzkim. Ale ten obraz jest wyjątkowy, nie sposób przejść obok niego obojętnie. Z jednej strony świetna forma wsparta działaniem koloru oraz światła i cienia. Dzięki nim obraz żyje i mocno oddziałuje. Z drugiej strony treść, bo układ linii schodów kieruje do rozważań na temat ludzkich poczynań, schodów życia, które oby jak nasz Paweł Biały Gołąb „Będziesz (…) potem ze śmiechem opowiadać”. Odnajduję tutaj także pewną dwoistość natury rzeczy, obraz piękny w „realu” w marzeniu sennym staje się koszmarem, spiralą wciągającą do środka, w głąb nieznanego.
WYRÓŻNIENIA Kasi Pawłowskiej
1.
fot. Łucja Stedart
Zdjęcie z „przebitką” kobiecej sylwetki. Może nie jest ono zbyt typowe, jeśli chodzi o ukazanie przyrody, to jednak to, że fotograf wpadł na taki pomysł, żeby pokazać swoje „czucie” tej alei, po której jakoby przechadzać się może duch kobiety, może Felicji, może po prostu alei, jako kobiety, to dla mnie symboliczny strzał w dziesiątkę.
2.
fot. Kasia Rubiszewska
Jestem po prostu zakochana w tym zdjęciu zrobionym w przesmyku pomiędzy budynkami, gdzie widać tablice z napisem peron 2. Przywołuje ono bardzo mi bliskie wspomnienia. To miejsce, w którym po raz pierwszy umówiłam się na randkę ze swoim przyszłym mężem w październiku 1994 roku jest dla mnie szczególne, a fotografka pięknie je uchwyciła, artystycznie na zdjęciu.
3.
Fot. Małgorzata Kos
Chciałabym docenić tym jednym zdjęciem właśnie ten trud i frajdę fotografów, którzy starali się pokazać TURZNO w sposób nieoczywisty. Jest naprawdę wiele, wiele zdjęć, które kocham, jeśli nie powiedzieć, że doprawdy prawie wszystkie. Naprawdę. Niemniej wybrałam jedno, takie słodkie, nieoczywiste, wieloznaczne i symbolicznie i jesiennie ujęcie wieży zegarowej w Turznie z różową różyczką na pierwszym planie, jesiennymi liśćmi drzewa na drugim i wieżą zegarową na trzecim planie. Takie wydawałoby się, że skromne, a dla Turzna ważne, bo wieża zegarowa taką „różyczką” turznieńską jest dla mnie, dla nas.
WYRÓŻNIENIA Moniki Ciaiolo
fot. Anna Rusiłko
Obraz, który w swej ciekawej formie wizualnej oraz dokumentalnym, a powiedziałabym nawet naturalistycznym, aspekcie, co więcej przywołujący szczególne nawiązania do literatury czy filmu (m.in. do Żeromskiego ”Rozdzióbią nas kruki, wrony…” czy „Ptaki” Hitchcock’a ) staje się swoistym odniesieniem do naszych czasów, choć tych może być znacznie więcej i bardzo różnorodnych, tak pojemny to obraz. Symbolika czarnych ptaków, ich dużej ilości przywodzi na myśl złowrogie skojarzenia i odczucia. Z drugiej jednak strony ptaki to wolność . A jemioła? Pasożyt zabijający drzewa, po zerwaniu i zawieszeniu pod sufitem mający przynieść szczęście. Przez pryzmat tego obrazu przyglądam się pandemii, widzę i doświadczam izolacji, samotność doskwiera wielu z nas – to wszystko w opozycji do owej liczebności wron. A jednak jest tutaj nadzieja. Czy każdy z oglądających ją odnajduje?
2.
Fot. Darek Kilan
I znowu bardzo ciekawe, niezwykłe i symboliczne ujęcie. Już sam układ linii – uporządkowanych pionowych linii okna na drugim planie, przecinających się z chaotycznymi, „wolnymi” liniami gałęzi wskazywać może tok interpretacji. Ja jednak idę nieco dalej, do fragmentu zieleni na gołych gałęziach i do serduszka powstałego z miejsca ubytku fragmentu szyby. To jak odradzająca się nadzieja w krajobrazie smutku i rozpaczy.
3.
Fot. Anna Rusiłko
W tym malowniczy, krajobrazowym ujęciu zamknięta jest bardzo osobista historia ludzka, która nas jako odbiorców otwiera na siebie. Przepiękna metafora ludzkiego życia.
Dziękuję wszystkim koleżankom i kolegom Spacerowiczom za udział w tym spacerze i za te piękne zdjęcia.
Zapraszamy na kolejne spacery, do zobaczenia / Monika Ralcewicz-Ciaiolo
Zdjęcie miesiąca – październik 2020 – Panie z TSF
125. spacer TSF, z 3 X 2020 opisuje organizatorka i przewodniczka pleneru, Katarzyna Kluczwajd. TSF listopadowy w Turznie zmuszeni byliśmy zmienić na formę indywidualnych wypraw poszczególnych autorów. Szczegóły:
SECESYJNE KONKRETY I DETALE
To był spacer z duszą, nieważne że „z dystansem”, skoro w pandemicznym czasie… Bo lubimy naszą pasję, miasto i siebie, bo słońce nas kocha (pogoda była jak na zamówienie), bo inspirujemy się nawzajem. Niebawem okazało się, że mieliśmy szczęście, bo listopadowy spacer koronawirus skutecznie już uniemożliwił. I teraz, przy wyborze fot miesiąca, też nie mogę uwolnić się od bieżących wydarzeń – mocnych, niosących wielką społeczną energię. To dlatego tym razem Zdjęcie Miesiąca należy do PAŃ – wyłącznie (w końcu to moja subiektywna decyzja). Panowie, mam nadzieję, zrozumieją. To dlatego secesyjne konkrety i detale, które wybrałam, mają swoje odniesienie do konkretów dnia dzisiejszego.
Dzięki p. Łukaszowi Soleckiemu mogliśmy wejść do secesyjnej perełki przy Wielkich Garbarach 17, wstąpiliśmy też do innych kamienic, byliśmy pierwszymi gośćmi u Państwa na Mickiewicza 1 – podczas kapitalnego remontu Ich nowego mieszkania. Fotografowaliśmy secesję odchodząca i tę zadbaną, bardziej w detalach niż konkretach, detalach zawsze smakowitych i na co dzień często niedostrzeganych. Razem widzimy więcej. Jak zwykle o ciekawych miejscach, motywach, historiach opowiadałam co nieco za wiele, ale żeby dostrzec – trzeba wiedzieć. Tradycyjnie pojawiły się nowe pytania i zagwozdki – nie nadążam!
ZDJĘCIA MIESIĄCA
1/ Magdalena Białecka – czułość w dostrzeganiu kwitnienia wobec przemijania
2/ Anarike Rijn – magia dawności w nadgryzionej zębem czasu codzienności, tak wiele zależy od sposobu patrzenia
3/ Ola Biały – stare i nowe nierozłączne i zawsze obok nas, czasem widziane przez pryzmat wąskich horyzontów
4/ Joanna Stepaniuk, także Renata Czerwińska (ex aequo) – secesyjny wąż – znak transformacji, choć ginący w nadmiarze detali
5/ Barbara Karlewska – w kontekście tejże transformacji symboliczny wybór: biały/-e czy czarny/-e?, a rzeczywistość dookoła, hmmm, ciut zapaskudzona
WYRÓŻNIENIE
Paulina Jakubanis – portret Kota Secesjusza
Tekst i wybór zdjęć: Katarzyna Kluczwajd
Zdjęcie miesiąca – wrzesień 2020 – Witold Bargiel
Pora na podsumowanie wrześniowego, 124. Toruńskiego Spaceru Fotograficznego, na który wybraliśmy się do kujawsko-pomorskiej Wenecji i Biskupina, pokonując część trasy słynną kolejka wąskotorową. Relację do niniejszego artykułu zapewnił organizator, Piotr Wróblewski, który jednocześnie wyróżnił szereg autorów. A w październiku zapraszamy na 125.Toruński Spacer Fotograficzny. Będziemy tym razem poszukiwać secesji w architekturze toruńskiego starego miasta oraz Bydgoskiego Przedmieścia. Nasze zdjęcia zostaną pokazane na kolejnej konferencji z cyklu „Zabytki młodszego pokolenia” oraz będą opublikowane w towarzyszącej konferencji książce z artykułami naukowymi. Plener organizuje i prowadzi, rzecz jasna, Katarzyna Kluczwajd. Termin: 3 października (sobota), zbiórka na toruńskim starym mieście o godz. 11.00 przy ul. Prostej 10.
Głos ma Piotr Wróblewski:
Drodzy Przyjaciele, przede wszystkim dziękuję Wam za przybycie do Wenecji i dobre humory pod dachem kolejowego wagonu i niebem słonecznej aury.
Wszyscy, w naszym gronie TSF robicie naprawdę dobre zdjęcia. Jakakolwiek próba oceniania i przyznawania zdjęciom statusu najlepszych jest wyłącznie subiektywna i podyktowana aktualnym przeżywaniem przeze mnie, przedstawianych przez Was scen.
Kochajmy w sobie pasję fotografowania i rozwijajmy ją, ucząc się od siebie i rozmawiając. Bowiem najlepszą szkołą są nasze wspólne doświadczenia.
Proponuję, abyśmy w przyszłości również wybierali najlepszy album zdjęciowy z każdego pleneru. Aby drugie rozdanie Oskarów było bogatsze o tę kategorię. Można by było raz do roku wybierać również najlepszy spacer.
Tymczasem, na dziś ogłaszam:
Zdjęcie miesiąca – Witold Bargiel – które nazwałbym – Próbą Schwytania Niezłomności
Najlepszy album – Kasia Brzustewicz za zdjęcia, pasję i poetyckość
wyróżnienia :
– Ola Biały – za możliwość cofnięcia się w czasie i przejrzystego spojrzenia ( jakby oczami przodków ) na dawny, czysty świat. Bardzo subtelne zdjęcie jak dusza jego wykonawczyni
– Kasia Brzustewicz – za malownicze ujęcie narodzin Janki
– Joanna Malinowska – za zwielokrotnienie weneckiego świata
– Darek Chwiałkowski – który chłopców od laptopów i telefonów wysłał do chałup
– Joanna Stepaniuk – za doskonały witraż, złożony z barw i innych, fajnych elementów kadru
– Wojciech Balczewski – za Zagubionego Między Dachami
– Anna Koprowska – za ujęcia jak kadry filmowe ( i obsadzenie w rolach głównych) Witka Bargiela i Piotra W.
Wasz oddany Piotr W.
Zdjęcia miesiąca – lipiec 2020 – Andrzej Jarzyna, Piotr Wróblewski, Martyna Zuzanna Patera + wyróżnienia
122. TSF „Zobacz swoje śmieci”
Lipiec 2020
Toruńskie Spacery Fotograficzne podjęły współpracę z Obywatelskim Toruniem, aby zrealizować projekt edukacyjno-fotograficzny pt. „Zobacz swoje śmieci”.
Nasza kultura ewoluuje i przeistacza się głównie w kulturę obrazkową. Chcieliśmy wykorzystać te trendy. Dzięki temu mamy okazję wnieść do naszych fotografii duży walor edukacyjny.
Wielu mieszkańców zapomina, że przestrzeń, w której żyjemy, to nie tylko przysłowiowe cztery kąty, ale również przestrzeń miejska. Tę przestrzeń przemierzamy niezliczoną ilość razy w drodze do pracy, szkoły, do lekarza, po zakupy czy na imprezę. Nikt nie lubi żyć wśród śmieci, więc czemu pozwalamy, aby strefa miejska, która jest naszą małą ojczyzną, była zaśmiecona?
I nawet największe starania władz miasta spełzną na niczym, jeżeli my mieszkańcy również nie zadbamy o swoje otoczenie. Poprzez brzydotę wyeksponowaną na zdjęciach mamy nadzieję lepiej dotrzeć do świadomości mieszkańców.
Podczas spaceru szukaliśmy śmieci w przestrzeni miejskiej. Z przykrością muszę zauważyć, że nie musieliśmy długo ich wypatrywać. Na każdym kroku napotykaliśmy niezliczoną ilość butelek, puszek, petów, kapsli czy foliówek.
[ ZDJĘCIA MIESIĄCA ]
Andrzej Jarzyna
Fot. Andrzej Jarzyna
Piotr Wróblewski
Fot. Piotr Wróblewski
Martyna Zuzanna Patera
Fot. Martyna Zuzanna Patera
[ WYRÓŻNIENIA ]
Andrzej Korkuz
Fot. Andrzej Korkuz
Barbara Karlewska
Fot. Barbara Karlewska
Bożena Skulmowska
Fot. Bożena Skulmowska
Mar Jola
Fot. Mar Jola
Zdzisława Marszałkowska
Fot. Zdzisława Marszałkowska
Tekst i wybór zdjęć miesiąca – Daria Troczyńska.
